HAKKIMIZDA
Neye İnanıyoruz?
Elçilerin İman Açıklaması
Göğün ve yerin Yaratanı, her şeye gücü yeten Baba, Tek Tanrı’ya ve O’nun biricik Oğlu Rabbimiz Mesih İsa’ya inanıyorum. O, Kutsal Ruh’tan vücut buldu ve bakire Meryem’den doğdu. Pontius Pilatus zamanında acı çekerek çarmıha gerildi; öldü ve gömüldü; ölüler diyarına indi, üçüncü gün ölüler arasından dirildi, göğe çıktı, her şeye gücü yeten Baba’nın sağında oturdu; oradan dirileri ve ölüleri yargılamak için tekrar gelecektir. Kutsal Ruh’a, Kutsal evrensel kiliseye, kutsalların birliğine, günahların affına, ölülerin dirilişine ve sonsuz yaşama inanıyorum. Amin.
İnanç Bildirgemiz
1. Kutsal Kitap:
Eski ve Yeni Antlaşma’dan oluşan Kutsal Kitap’ın her sözünün Tanrı'nın sözü olduğuna inanıyoruz. Değiştirilmediğine ve Kutsal Kitap’ın imanlı (Mesih’e iman eden, yani Hristiyan) biri için her konuda gerçek, doğru, yeterli ve yetkili olduğuna inanıyoruz. (2Ti. 3:16, Mat. 5:17-20; Yu. 10:35, 2Pe. 1:20-21)
2. Tanrı
Evreni yaratan ve yöneten, sonsuzca görkemli ve kutsal Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’ tan oluşan tek bir yaşayan Tanrı'nın var olduğuna inanıyoruz. İncil'e göre hem Baba hem Oğul hem de Kutsal Ruh Tanrı’dır. Üçü aynı sıfatlara ve öze sahiptir; onların sonsuzluğu, özü ve varlığı ortaktır, ancak ayrı görevlerle ilgilenmektedirler. (Mat. 3:16-17; Yu. 10:30; 14:16-17; Mat. 28:19)
3. Yeşua Mesih
Sonsuza dek var olan Tanrı Oğlu, Tanrı'yı açıklamak ve günaha köle olan insanları kurtarmak için, eşsiz bir biçimde bakire Meryem'den Kutsal Ruh’un gücüyle doğmuş temiz bir insan olduğuna ve Tanrı olduğuna inanıyoruz. (Ma. 1:18; Yu. 1:1-18; Luk. 1:35; Gal. 4:4; İbr. 1:1-3; 2Ko. 5:21)
Yeşua Mesih'in, insanların günahlarının bedeli olarak ölümü ve dirilişi aracılığıyla eksiksiz kurtuluşumuzu sağladığına inanıyoruz. (Rom. 3:24-26; 4:25; 1Pe. 2:24; 1Ko. 15:20)
Yeşua Mesih’in göğe alındıktan sonra Tanrı'nın sağında oturup imanlılar topluluğunun başı ve imanlıların savunucusu ve başkâhini olarak çalıştığına inanıyoruz. (Elç. 1:9; İbr. 7:25; 9:24; 1Yu. 2:2; Kol. 1:18; Ef. 1:20-22)
4. Kutsal Ruh:
İnsanı aydınlatan, ruhunu yenileyen, her Mesih imanlısının içinde yaşayan ve kişiyi kutsallığa dönüştüren tek bir RUH vardır. Tanrı’nın Kutsal Ruh’u Pentekos gününden bu yana Mesih imanlısının kutsal hayatı sürdürmesi için imanlıya güç verdiğine inanıyoruz. (Yu. 16:7-11; 1Ko. 12:12-14; Rom. 8:9; Ef. 1:13-14; 4:30)
Her imanlıya ruhsal gerçeği öğretip yol gösterdiğine inanıyoruz. (1Yu. 2:20,27)
imanlılar topluluğunu yetiştirmek amacıyla imanlıları ruhsal armağanlarla donattığına inanıyoruz. (Ef 4:11-16, 1. Kor 12:4-26)
5. İnsan ve Günah:
İnsanın ilk önce RAB’ bin benzeyişinde yalnızca O’nun sözüyle yaratıldığına inanıyoruz. Ama hem maddesel hem de manevi yapıya sahip insanın kendini bağımsız görerek günah işlediğine; böylece insanın Tanrı'dan ayrıldığına, O'na karşı düşman olduğuna inanıyoruz. Bu "ruhsal ölüm" ün tüm insanlara doğal ve adil bir şekilde geçtiğine inanıyoruz. (Yar. 1:26; 6:5; Mez. 51:5; Rom. 1:18-3:20; 5:12-21; 7:13-24; Ef. 2:1-3)
6. Kurtuluş:
Kurtuluşun, insanların yaptıklarına dayalı olmadığına, Yeşua'ya iman eden kişiye Tanrı'nın lütfuyla armağan edildiğine inanıyoruz. (Yu. 1:12; Rom. 4:5; Gal. 2:11-4:7; Ef. 2:8-9; Rom. 10:9-13). İman, insanın aklıyla (gerçekleri anlar), duygularıyla (gerçeklerin insan için geçerli olduğunu kabul eder) ve iradesiyle (Mesih’e bel bağlar) işler.
Kurtuluş Tanrı'nın gücüne dayandığı için hiçbir Mesih imanlısının kendi kurtuluşunu yitiremeyeceğine, her imanlının sonsuza dek Yeşua'ya bağlı kalacağına inanıyoruz. (Yu. 6:37-40; 10:27-30; Rom. 5-8; 1Pe. 1:3-11)
Her Mesih imanlısının aklanıp sonsuz yaşama kavuştuğundan emin olduğuna inanıyoruz. Bu güvencenin hem Tanrı'nın sözüne hem Tanrı'nın imanlının yaşamına getirdiği belirgin değişikliklere dayandığına inanıyoruz. (1Yu. 5:11-13; Ef. 1:3-14; 2Ti. 1:12; 2 Pet 1:3-11; Yu 5:24; 11:25,26)
7. İmanlılar topluluğu:
Yeşua baş olmak üzere, O’nun birleşmiş bedeni olarak, Pentikost gününden itibaren O'na iman eden herkesten oluşan evrensel imanlılar topluluğunun var olduğuna inanıyoruz. (Ef. 1:20-23; 2:11-3:13; 1Ko. 12-14)
Yeşua'nın ölümü ve dirilişine bağlı olduğumuzun tanıklığı olan, kurtuluş anlamına gelmeyen vaftizin ve Yeşua'nın ölümünün anılması, O'nun yeryüzüne gelişinin hatırlanması amacıyla belirli sıklıkla yapılan RAB’ bin Sofrasının, Rab’bin kilisesine verdiği bir buyruk olduğuna inanıyoruz. (Mat. 28:18-20; 1.Ko. 11:17-34)
8. Melekler:
Şeytan'ın varlığına; Tanrı'ya ve imanlılar topluluğuna karşı düşman olup insanların Yeşua'ya güvenmesini engellemeye çalıştığına; Yeşua'nın çarmıhta ölümüyle Şeytan’ı yargıladığına, Şeytan’ın cinleriyle (kötü meleklerle) cehennemde sonsuzlarca yargılanacağına inanıyoruz. (Yar. 3:1-4; Zek. 3:1; 1.Pe. 5:8; Ef. 6:10-12; Va. 12:9-10; 2Ko. 4:3-4; 11:14)
İyi meleklerin varlığına inanıyoruz. Tanrı'nın tahtının yanından gönderilip kurtuluşu miras alacaklara hizmet ettiklerine inanıyoruz. (İbr. 1:14; Va. 7:11,12; Yşa. 6)
9. Yeşua Mesih’in ikinci gelişi:
Büyük Sıkıntıdan (bütün dünyanın üzerine gelecek olan sıkıntı zamanı, Vahiy 6-19) önce Yeşua Mesih’in imanlıları göklere almak üzere bizzat geleceğine dair sözünün her an gerçekleşebileceğine inanıyoruz. Büyük Sıkıntıdan sonra Yeşua’nın yeryüzüne gelip kendi egemenliğini kuracağına inanıyoruz. Yeşua Mesih'in ikinci gelişine dair umudun yerel inanlılar topluluğundakilerin kişisel yaşamlarını ve bütün imanlıların hizmetlerini olumlu yönde etkilediğine inanıyoruz. (1Se. 4:13-5:11; Va. 3:10; 20:1-6; 2Pe. 3:11-14; Dan. 2:44-45; Zek. 14:4-11;)
10. İnsanların sonsuz durumu:
Her insanın kendi diriliş bedeniyle diriltileceğine; Mesih imanlılarının cennette (yenilenmiş dünyada, Yeni Yeruşalim, Vahiy 21 ve 22) sonsuz yaşama kavuşacağına inanıyoruz. (Mat. 25:46; Yu. 11:25-26; Va. 20:11-22:6)
Mesih’e inanmayanların canlarının ölümden sonra bilinçli kalacağına inanıyoruz. Sonsuz yargılamada günahlarından ötürü Tanrı'nın varlığından ve gücünün yüceliğinden mahrum kalarak sonsuza dek mahvolma cezasına çarptırılacaklarına inanıyoruz. (2Se. 1:6-10; Va. 20:11-15; Mat. 25:41)
11. İmanlının hayatı:
Mesih imanlılarının temiz bir yaşam sürmeleri gerektiğine inanıyoruz. İmanlı birey her konuda Tanrı'ya itaat ederek, yanlış her şeyden vazgeçip ışıkta yürümeli. (1Yu. 1:5-2:6; Tit. 2:11-14)
İmanlı birey yaptığı her şeyde Tanrı'yı memnun etmek için çaba göstermeli (Kol. 3:23,24), her gün kendini inkâr edip çarmıhını yüklenmeli. (Luk. 9:23)
Hristiyan Kime Denir?
Yeşua Mesih’in çarmıhta ölümünü, bir kurban olarak kabul eden ve O’nu Rab’bi ve Kurtarıcısı olarak kabul edip, Kutsal Kitap’ın Tanrı Sözü olduğuna iman eden kişilere Hristiyan denir. Hristiyanlar, kendisini Baba, Oğul ve Kutsal Ruh’ta açıklamış olan Tek Tanrı’ya inanır, iman ederler. Tüm insanların günahlı olduklarına ve günahın cezasının ölüm olduğuna inanırlar. Böylece adil olan Tanrı’nın karşısındaki yargıdan hiç kimse suçsuz çıkamaz. Fakat buna karşılık, Yeşua Mesih‘in insanların çekmesi gereken cezayı kendisi sırtlandığına ve bu cezanın çarmıhtaki ölümü ile gerçekleştiğine inanırlar. Hristiyanlar için Kutsal Yazıların öğrettiği üzere Yeşua Mesih Tanrı’nın beden almış Sözü ve Özüdür.
Kilise Nedir?
Kilise her şeyi oluşturan Mesih’in doluluğu ve bedenidir. Bu beden (topluluk) Rab İsa Mesih’i kurtarıcısı olarak kabul edip, ona iman eden tüm insanlardan oluşur. Kilisenin başı Mesih Yeşua’dır. Kilise, Tanrı’nın ev halkıdır ve bu halk beraberce Rab’be tapınırlar. Günahlarını Tanrı’nın önüne getirir ve Tanrı’dan af dilerler. Tanrı’nın imanlıların suçlarını Yeşua Mesih’in çarmıhtaki işi aracılığıyla affetmesinden dolayı O’na şükrederler. Tüm imanlılar birbirleriyle iletişim kurar ve paydaşlıkta sevgi bağı oluştururlar. Birbirleri için dua ederler. Malesef birçok kişi kilise denildiğinde bunun eski bir bina olduğunu düşünür. Kilisenin asıl anlamı bina değildir. Kilise, Yeşua’ya iman eden insanların oluşturduğu topluluğa verilen addır. Yani birbirleriyle ruhsal paydaşlığı olan, bir araya gelip Kutsal Kitap'ı çalışan, birlikte ezgiler söyleyen, birbirini sevip sayan ve zor günlerinde destek olan büyük bir iman ailesine verilen addır. Bu büyük iman ailesi tıpkı bir beden gibidir, nasıl bedenin sağlıklı işleyebilmesi için tüm parçaların uyum içerisinde çalışması gerekiyorsa, kilisenin tüm parçaları da çok önemlidir ve bir kimse bir diğerinden daha önemli ya da önemsiz değildir. Herkesin birbiriyle paylaşacak bir şeyi vardır; kimi zaman bir sorun, kimi zaman sevinçli bir haber ya da paylaşacak bir ayet, ve tabii ki Yeşua’nın verdiği sınırsız sevgi...